மாலதி டீச்சர் 48(வாசகர் கதைகள்)

‘
என் தலையை அவசரமாக விலக்கினாள். அவளின் புண்டை வெடித்து நீரைக் கொட்டி மேடையில் வழிந்து நனைந்தது. அவள் பெருமூச்சு விட்டபடி களைத்துப் போய் என்னை பாதி திறந்த கண்களில் காதலுடன் பார்த்தாள்
அவளை சில நொடிகள் இளைப்பாற விட்டு பின்னர் இடுப்பை பிடித்து மேடையிலிருந்து இறக்கினேன். அவள் என்னை நெருங்கி நின்று அவளுடைய ஈரத்தால் நனைந்திருந்த என் உதடுகளை கவ்வி முத்தமிட்டாள். நானும் இடுப்பை பிடித்து இறுக்கி அவளுடலை என்னுடலுடன் நெருக்கினேன். அவள் வலது கையால் என் உறுப்பை பிடித்தாள். மெதுவாய் தடவினாள். நான் அவளின் தோள்களைப் பற்றி கீழ்நோக்கி அழுத்தினேன். வெட்கத்துடன் என்னை பார்த்தாள்.
பின்னர் குனிந்து என் மார்பில் முத்தமிட்டு காம்பை கடித்து நாக்கால் வருடினாள். நான் தோள்களை மேலும் அழுத்தினேன். அவள் உடல் வளைந்து மேலும் குனிந்தாள். தொப்புள் மேலிருந்த முடிகளை நாக்கால் வருடியபடி மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள்.
அவளுடைய முகத்துக்கு நேராக பாதி விறைத்து நீண்டிருந்த என் உறுப்பை பார்த்துவிட்டு கண்களை உயர்த்தி என்னை ஒரு முறை காந்தப் பார்வையால் பார்த்தாள்.
மெதுவாய் துடித்த உதடுகளால் என் சுன்னியை கவ்வி இழுத்து வாயினுள் புதைத்தாள். சில நொடிகளில் ஆவேசமாக என் சுன்னியை ஊம்பி முழுதாக விறைக்கச் செய்தாள்.
அவள் எச்சிலால் பளபளத்த என் சுன்னியின் நுனி மொட்டை நாக்கால் நக்கி முத்தமிட்டு எழுந்தாள். பின்னர் எனக்கு முதுகு காட்டி திரும்பி நின்றாள். நான் அவளை நெருங்கி நின்றேன். விறைத்த உறுப்பு அவளின் குண்டி சதைகளை உரசியது.
மாலதி தன் பின்புறங்களை அசைத்து லேசாக உறுப்பின் மீது இடித்து அதை சூடேற்றினாள். நான் அவளைப் பிடித்து முன்புறமாக குனிய வைத்தேன். அவளும் கிச்சன் மேடையை பிடித்துக் கொண்டு குனிந்து தன் புட்டங்களால் என் உறுப்பை அழுத்தினாள்.
குனிந்து நின்றதால் பருத்த குண்டிகளின் கீழாக மயிர்களுடன் தெரிந்த புண்டையிலிருந்து சில நீர்க்கோடுகள் தொடைகளில் வழிந்திருந்தன. இரு கைகளாலும் அவளின் குண்டிக் குடங்களை பிடித்து விரித்தேன்.
வலது கையின் கட்டை விரலை ஆசனவாயின் துளையை வருடி மெதுவாய் அரை இன்ச் உள்ளே சென்றது. அவள் சுகத்தில் அலறினாள்.
‘ஸ்ஸ்ஸ்ஆஆஆஆ.. சிவாõõ.. ம்ம்ம்ம்மாõõõ..’
இடது கையால் என் சுன்னியை பிடித்து அவளின் ஈரப்புண்டையில் தேய்த்தேன். அவள் கால்களை விரித்து நின்றாள். என் உறுப்பை உள்ளே திணித்தேன். அவள் இடுப்பை அசைத்து என் உறுப்பை வரவேற்று உள்ளே வாங்கினாள்.
கடிகாரத்தில் மணி மூன்றடித்தது. நான் வேகத்தை கூட்டி இடித்து மாலதியை ஓத்துக் கொண்டிருந்தேன். அவளும் கிறக்கமான முனகல்களுடனும் அலறல்களுடனும் இடுப்பை அசைத்து குண்டியை எக்கி கொடுத்து கண்கள் செருக என் இடிகளை உள்வாங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
சில நிமிடங்களில் இரண்டாம் முறையாக அவளுடைய ஆழம் என்னால் நிரம்பியது.
‘சிவ்வ்வாõõõõõõõõõõõõ… அம்ம்ம்ம்மாõõõõõõõõõõ..’
உச்சத்தில் அலறியபடி கால்கள் தளர்ந்து மண்டியட்டவாறே தரையில் உட்கார்ந்தாள்.
நான் கண்விழித்த போது மணி நான்காகியிருந்தது. களியாட்டக் களைப்பில் அரை மணிநேரம் அசந்து தூங்கியிருந்தேன். மாலதி நைட்டிக்கு மாறியிருந்தாள். காபியுடன் வந்தாள். நான் எழுந்து சட்டையை அணிந்து கொண்டு ஜட்டியை தேடி அணிந்தேன்.
‘பிள்ளைங்க ரெண்டும் வருங்க மாலு?’ (காபியை குடித்தபடி டைனிங் சேரில் உட்கார்ந்தேன்.)
‘நாலரைக்கு. ஏன்?’

‘இல்ல.. இன்னொரு ரவுண்டு போலாம்னுதான்..’ (குறும்புடன் அவளைப் பார்த்தேன்.)
‘ச்சீ.. போதும் போதும். இன்னக்கி ரொம்ப ஆட்டம் போட்டாச்சு. கௌம்புங்க சார். அவளுக வந்துடுவாளுக. முதல்ல பேன்ட்ட மாட்டு.’
கட்டளையிடுவது போல் கம்பீரமாக சொன்னாள். ஆனால் 4 மணிக்கு இருந்த அந்த கம்பீரம் 4.10க்கு காணாமல் போயிருந்தது.
விறைத்த சுன்னியுடன் சேரில் உட்கார்ந்து தொடைகளை விரித்து வைத்திருந்த என் முன்னால் மீண்டும் மண்டியிட்டு அவசர அவசரமாக ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
நாலரையை நெருங்கிய நேரத்தில் என் உறுப்பிலிருந்து வெடித்து தன் வாயில் பீய்ச்சியடித்த கஞ்சியை அவசரமாக எழுந்து சென்று வாஷ் பேசினில் துப்பி வாயை சுத்தம் செய்தாள்.
நான் உறுப்பை ஜட்டிக்குள் திணித்து பேன்ட்டை மாட்டிக்கொண்டு கிளம்பினேன். வாசலருகில் ஒரு இனிப்பான முத்தத்துடன் எனக்கு விடை கொடுத்தாள்.
இரண்டு நாட்கள் கழித்து மாலதி வீட்டு மாடியில் நின்று அவளுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். பிரவுன் நிற இறுக்கமான நைட்டியில் அவளை கண்களால் தின்றபடி பேசிக் கொண்டிருந்தேன்.
இந்த முறை ஆர்த்தி மாலதி வீட்டு மொட்டை மாடியில் தன் தோழியுடன் விளையாடிக் கொண்டிருந்தாள். இதனால் எங்கள் அவசர ஆட்டத்தை அரங்கேற்றும் படிக்கட்டுகள் ‘இன்று ஒன்றும் இல்லையா?’ என்பது போல் எங்களை ஏக்கத்துடன் பார்த்தன. அதே ஏக்கத்துடன் நான் மாலதியை பார்த்தேன். அவள் ஆர்த்தியை பார்த்தாள்.
எங்கள் கள்ளத்தனம் அறியாத அந்த கள்ளமில்லா சிறுமிகளை ரசித்த மாலதியுடன் நானும் சேர்ந்து கொண்டேன்.
‘என்ன சிவா.. கம்முனு இருக்க..’
‘என்ன சொல்ல மாலதி. நீதான் போன் பண்ணி ஈவினிங் வந்துட்டு போன்னு சொன்ன. ஆனா இங்க வந்தா சும்மா பேசத்தான் முடியுது. வேற ஏதாவது வாய்ப்பிருக்கா?’ (குறும்பான குரலில் கேட்டேன்.)
‘ஏய்ய்.. ச்சீ.. எப்ப பாத்தாலும் உனக்கு அந்த நெனப்புதானா? நான் உன்னை வரச்சொன்னது அதுக்கில்ல.’
‘வேற என்ன மாலதி? சொல்லு.’
‘சுதா விசயமா உன்கிட்ட ஒரு உதவி கேக்கனும்.’
‘சுதா விசயமா உதவியா? ஏன் அவங்களுக்கென்ன? அகெய்ன் உடம்பு சரியில்லையா?’
‘அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல. அவளுக்கு இன்டர்வியூ வந்திருக்கு.’
‘ஆமா. ஏற்கனவே சொல்லிருந்த. அதுக்கென்ன இப்போ.?’
‘அடுத்த வாரம் இன்டர்வியூப்பா. சென்னைல.’
ஓ. அப்படியா? டோன்ட் வொரி. ஏதாவது நல்ல முடிவு கிடைக்கும். சுதா ரொம்ப நல்ல பொண்ணு. அவங்க லைப் நல்லபடியா அமையும்.’

‘ஐ நோ சிவா. ஆனா அவ இன்டர்வியூ போறதுலதான் சிக்கலே. அதான் உன்கிட்ட ஹெல்ப் கேக்கலாம்னு வரச் சொன்னேன்.’
‘இன்டர்வியூ போறதுல என்னடி சிக்கல்?’
‘இன்டர்வியூ சென்னைல வெச்கிருக்காங்க. ஆனா அவ தனியா போக பயப்படுறா.’
‘ஏன் அவ ஹஸ்பன்ட் கூட போகலையா?’
‘அந்தாளு ஒன்னுக்கும் உதவாத ஆளு சிவா. இவ கேட்டதுக்கு அன்னைக்கு கோயம்புத்தூர்ல ஏதோ முக்கியமான மீட்டிங் இருக்கு. நான் போயே ஆகனும்னு சொல்லிட்டாராம்.’
‘இத விட முக்கியமான மீட்டிங்கா?’
‘ஒன்னும் இருக்காது. சும்மா பிரன்ட்சோட சேர்ந்து தண்ணியடிக்கப் போவான். அப்படி ஒன்னும் வெட்டி முறிக்கிற ஆளு இல்ல அவன்.’ (மாலதியின் முகத்தில் லேசான கோபம் எட்டிப் பார்த்தது.)
‘ஓ..’
‘நீ அவ கூட துணைக்கு போயிட்டு வர முடியுமா சிவா?’
‘வாட்.? நானா? நான் எப்படி அவங்க கூட சென்னை வரை போக முடியும் மாலதி. அதெல்லாம் வேணாம். ஏன் நீ அவ கூட போயிட்டு வரலாமே மாலு?’
‘அவளும் என்னைத்தான் கூப்பிட்டா. நான் எப்படி சிவா போக முடியும். சென்னை போயிட்டு வரணும்னா எப்படியும் ரெண்டு நாளாவது ஆயிடும். இங்க ரெண்டு பிள்ளைங்கள வெச்சிகிட்டு நான் எப்படி போறது? அதான் சிவாகிட்ட வேணா கேட்டு பாக்கறேன்னு சொன்னேன்.’
‘அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம். வேற யாராவது ரிலேசன்ஸ் இருந்தா கூட்டிட்டு போகச் சொல்லு. நான் போனா நல்லாயிருக்காது.’
‘என்ன சிவா இது? இது அவளோட லைப். எனக்காக போக மாட்டியா?’
‘உனக்காகவா? அய்யோ வேண்டாம்மா.. ஏற்கனவே ஒரு எஸ்எம்எஸ் அனுப்பினதுக்கே பத்ரகாளி மாதிரி ஆடினவ நீ. சென்னை வரை அவ கூட போயிட்டு வந்தா சும்மாவே இருக்க மாட்ட.’
‘ஏய்ய்.. சிவா. நான் உன்னை சந்தேகப்பட்டதுக்குதான் சாரி கேட்டேன்ல. இப்போ நான்தானே அவ கூட போயிட்டு வான்னு சொல்றேன். எனக்கு என் சிவா மேல நம்பிக்கை இருக்கு. சுதா மேலயும் இருக்கு.’
‘அதுக்கில்ல மாலதி. அவ ஹஸ்பன்ட், ரிலேசன்ஸ் யாராச்சும் என் கூட போறத தப்பா நெனக்க மாட்டாங்களா?’
‘அது ஒன்னும் பிரச்சினையில்ல சிவா. அவ என் கூட போறதா சொல்லிக்கலாம். எனக்காக நீ இந்த உதவிய செய்யமாட்டியா? அவளுக்கு ஏதாவது செய்யணும்னு நான் நெனக்கிறேன் சிவா.’
‘புரியுது மாலதி. எனக்கும் அவங்க நல்லா இருக்கணும்னுதான் ஆசைப்படுறேன். பட் அவ்ளோ தூரம் எப்படி போறதுன்னுதான் யோசிக்கிறேன்.’
‘என்ன சிவா. நீ பேச்சிலர். நீயே இதுக்கு தயங்கலாமா?’