வால்பாறை வட்டப்பாறை – 1

Tamil Kamakathaikal – இக்கதையை எங்கிருந்து தொடங்குவதென்றே புரியவில்லை. என் மனைவி அனுவின் “கண்காட்சி” விருப்பத்தில் தொடங்குவதா?? என் நண்பன் விக்கியின் விநோத ஆசையில் தொடங்குவதா?? அல்லது விக்கியின் மெழுகு பொம்மை மனைவி மம்தாவின் வெட்கம் கலந்த காமத்தில் தொடங்குவதா?? ம்ம்ம்ம்.. எனக்கு பெரிய ப்ரச்சனை தான் போங்கள். ம்ம்.. எப்படியோ தமிழ் கதை வலைத்தள மக்களுக்கு இந்த இரு மனைவிகளும் ஆடிய ஆட்டத்தைச் சொல்லாவிட்டால் எனக்கு தூக்கம் வராது. சொல்லியே ஆகவேண்டும்.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : karthik-fire

அதனால்………..அனு, விக்கி, மம்தா எல்லோரும் காத்திருக்கட்டும்.
….என்னிடமிருந்தே தொடங்குகின்றேன்.
“மேடி” என்று செல்லமாய் என் மனைவி அனுவால் அழைக்கப்படும் மாதவன். அது தான் என் பெயர். வயது 27 முடிந்துவிட்டது. அப்பாவிற்கு திருப்பூரில் ஒரு சிறிய பனியன் ·பாக்டரி இருந்தது. அதில் வந்த சுமாரான வருமானத்தில் என்னைப் படிக்க வைத்தார். ·பேஷன் டெக்னாலஜியில் பி.ஜி. முடித்தேன். அப்பாவின் ·பாக்டரியை என் அறிவுத் திறனால் விரிவுப்படுத்தினேன். நான்கு வருடங்களில் தொழில் நான்கு மடங்கு விரிவடைந்தது. அப்பாவிற்கு பெருமை தாங்கவில்லை. ஒரே மகனான எனக்கு முழு சுதந்திரம் அளித்தார். என் மனைவியைத் தேர்ந்தெடுக்கும் சுதந்திரத்தையும் எனக்கே அளித்தார். ·பேஷன் டெக்னாலஜியில் எனக்கு இரண்டு வயது ஜூனியரான அனு என்ற அனுராதாவை நான் கல்லூரி நாட்களிலேயே சைட் அடித்ததுண்டு. நேரம் கிடைக்கும் போது அனுவை அணு அணுவாக ரசித்ததுண்டு; தொட்டுத் துளாவியதுண்டு; என் மந்திரக்கோலை அனுவின் காலிடுக்குப் பிளவிற்குள் வெற்றிக்கொடி நாட்டியதுண்டு. அதனால் அவளைக் கைவிடாமல் அவளையே கைபிடிக்கவேண்டும் என்று நினைத்து அப்பாவிடம் அனுவை அறிமுகப்படுத்தினேன். கள்ளி.. அனு… அடக்க ஒடுக்கமாக நடித்து நாடகம் ஆடி வருங்கால மாமனாரின் மரியாதையை எப்படியோ பெற்றுவிட்டாள்.
என் வீட்டுப் பெரியவர்கள் முன்னால் அடக்கமான மருமகளாய், பாரதப் பெண்ணாய், சாந்தமாக ஆடையுடுத்தி மனதைக் கவரும் மல்லிகையாய் நடந்துகொள்ளும் அனுராதா, தனிமையில் நடந்துகொள்ளும் விதமே தனி. காம ராட்சஸி. இத்துனூண்டு ஆடை அணிந்து என்னைச் சீண்டுவாள். திருப்பூர் வட்டாரத்துக்குள் அவள் அணியும் ஆடைகளுக்கும், வெளியூரில் அவள் காட்டும் “கண்காட்சி”க்கும் சம்மந்தமே இருக்காது. சென்னை, டில்லி, மும்பை போன்ற நகரங்களுக்கு நாங்கள் செல்லும் போது “ஆள் பாதி.. ஆடை பாதி” என்ற பழமொழிக்கேற்ப தன் மிருதுவான பூப்போன்ற சருமத்தில் பாதியை மட்டுமே அவள் மூடி… மீதியை பளீரென்று வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டி, பார்ப்போரை சங்கடப் படுத்துவது அனுவின் பொழுதுபோக்கு.
இரவு பத்து மணிக்கு, எங்கள் படுக்கையறையிலிருந்த கம்ப்யூட்டரில் வலையில் உலாவிக்கொண்டிருந்தேன்.
“என்ன பண்ணிகிட்டு இருக்கே மேடி?..” என் பின்னால் அனுவின் இனிமையான வீணை நாதம் கேட்டது (அதாவது அவள் குரல்). மற்றவர் முன்னிலையில் “ங்க” போட்டு பேசுவாள். ஆனால் தனிமையில் உரிமையுடன் “டா” போட்டும் அழைப்பாள்.
மென்மையான கைகள் என் கழுத்தை பின்னாலிலிருந்து அணைத்தன. ஒரு புறங்கையைப் பிடித்து என் இதழ்களில் அழுத்தி முத்தமிட்டேன்.
“மெயில் பார்த்துகிட்டு இருக்கேண்டா.” நானும் செல்லமாக என் மனைவியை “டா” போடுவதுண்டு.
“சும்மா சொல்லாதெ… ஏதாவது கெட்ட கெட்ட வெப்சைட் பார்த்து அம்மணக்குண்டி வெள்ளைக்காரிங்களை சைட் அடிச்சிகிட்டு இருக்கியா?” கேட்டுகொண்டே அவள் என் முதுகின் மீது சாய்ந்ததை உணர்ந்தேன். அவளுடைய இனிய முகத்தை என் வலது தோள் மீது வைத்து அழுத்தினாள். ரம்மியமான பர்·ப்யூம் என் மூக்கை வருடியது. மெய்மறக்கச் செய்தது. ஆனால் மறக்க முடியாத மெய்யழகைக் கொண்ட அனு என் முதுகில் சாய்ந்தபோது என்னால் அதை மட்டும் மறக்க முடியாது…
“ச்சீ… நீ வேணும்னா பாரேன். விக்கி கிட்டே இருந்து மெயில் வந்திருக்கு. அத் தான் படிச்சிகிட்டு இருந்தேன்.” மௌஸை க்ளிக் செய்து inbox இலிருந்த மெயிலைத் திறந்துக் காட்டினேன்.
“ஹை.. விக்கியோட மெயிலா?” விக்கியின் பெயர் கேட்டவுடன் ஏனோ அனுவிற்கு ஒரு உற்சாகம் தொற்றிக்கொள்கின்றது. விக்கி என்ற விக்ரம் என் பள்ளி கால நண்பன். அவனை அனு ஒரு சில முறை பார்த்திருக்கின்றாள்; பல முறை தொலைபேசியில் பேசியிருக்கின்றாள்; விக்கிக்கும் அனுவிற்குமிடையே ஏதோ மின்சாரம் பாய்வது போல் எனக்கு எப்போதும் தோன்றும். அவன் பெயர் கேட்டாலே அனுவின் அழகிய செந்நிற உதடுகள் விரிந்து பர்ஸ் போன்ற அகன்ற வாய் புன்னகையில் மலரும்; பெரிய பானுப்ரியா கண்கள் ஆவலில் விரியும். “விக்கி என்ன எழுதியிருக்கார்?” கேட்டுக்கொண்டே அனு தன் கைகளை என் கழுத்திலிருந்து விடுவித்து என்னருகே வந்தாள். “நானும் படிக்கலாமா?” கேட்டுக்கொண்டே என் விடைக்குக் காத்திராமல் என் மடி மீது அமர்ந்தாள்.
—————–
இதற்கு மேல் நான் என் மனைவி அனுராதாவை வர்ணிக்காவிட்டால் தமிழ் கதை வலைத்தள மக்கள் என் மீது கல் வீசி எறிவார்கள். ம்ம்ம்ம்.. இதோ என் மனைவியைப் பற்றிய வர்ணனை.
———————–
வயது – சென்ற வாரம் 24 முடிந்தது
உயரம் – 5′ 9″ (தமிழச்சிக்கு கொஞ்சம் அதிக உயரம் தான். கல்லூரியில் ஒட்டகச்சிவிங்கி என்று பெயர் எடுத்தவள். ஆனால் என் 5’11” த்திற்கு ஏற்றவள் தான்)
எடை – 55 கிலோ (அதிகமும் இல்லை; குறைவும் இல்லை- கச்சிதம்)
நிறம் – செழுமையான மாநிறம். சிவப்புமல்ல, கருப்புமல்ல.
முக லட்சணங்கள் – சற்று அகன்ற நெற்றி; நடு முதுக்குக் கீழே வரை வழிந்தோடும் மிருதுவான கருங்கூந்தலை அழகாக ஷேப் செய்து வெட்டி விட்டிருந்தாள்; பின்னல் அல்லது போனிடெயில் அல்லது அப்படியே லூஸாக – எப்படி வேண்டுமானாலும் அலங்கரிக்கலாம்; பானுப்ரியா கண்கள் (ஏற்கனவே சொல்லியாச்சுய்யா!!!); பளபளக்கும் கன்னங்கள்; கத்தி போன்ற கூர்மையான நாசி; மெல்லிய… சற்றும் தடிமன் இல்லாத உதடுகள்; பர்ஸ் போன்ற நீண்டு விரிக்கும் வாய் (அதையும் சொல்லியாச்சு…)
உடல்வாகு – சும்மா டக் டக் என்று அரபிக்குதிரை போன்ற உடல்வாகும், நிமிர்ந்த நடையும் அனுவின் டிரேட் மார்க்.
முக்கியமான அங்க அளவுகள் – (அடப்பாவிங்களா… அதைக் கேட்காம தமிழ் கதை வலைத்தள மக்களுக்கு தூக்கம் வராதே… மத்தவன் பொண்டாட்டியோட அளவுகளைத் தெரிஞ்சிகிட்டு என்னடா பண்ணப்போறீங்க…. ம்ம்ம்ம்.. சொல்லித் தொலைக்கிறேன். விவரமாவே சொல்றேன்.) வடிவம் என்றால் ஒரு ramp மாடலின் வடிவம். கொஞ்சம் கூட அதிகமான சதையோ, அல்லது குறைவான சதையோ எங்கேயும் இல்லை. எல்லாமே கனக் கச்சிதம். நெஞ்சில் சற்றே பெரிய கோப்பைகளில் jellyயை அள்ளி கவிழ்த்து வைத்தது போல் கும்மென்ற எழுச்சிகள்; ஒவ்வொன்றையும் ஒரு கையில் சரியாகப் பிடித்து அமுக்கலாம். கொஞ்சம் கூட நிலைகுலையாமல் அவள் நடக்கும் போதெல்லாம் தழுக் தழுக் என்று ·ப்ரூட் ஜெல்லியைப் போல் அதிரும், அவையிரண்டும்; கனக்கச்சிதமான குறுகலான இடை; சூப்பரான குறுகிய ஆனால் ஆழமான தொப்புள்; நன்கு விரிவடைந்த பெல்விஸ்; மேலும் கீழும் ஆடி அசையும்… ஆனால் தளக் புளக் என்று குதிக்காத எளிய பின்புறங்கள்;; நீஈஈஈஈஈஈண்ட கால்கள்; வழுவழுப்பான கச்சிதமான தொடைகள்.
(இன்னும் வேற என்னய்யா வேணும்???)
………. ஓஓ.. அளவுகள் சொல்ல மறந்துவிட்டேனா? ம்ம்…. 36C-24-34
(போதுமாய்யா??)
———————-
தொப்பென்று அமராமல், அதிராமல், என் தொடை நோகாமல், மென்மையாக தன் மிருதுவான பின்பாகங்களை என் தொடைகள் மீது அமுக்கியபடி அமர்ந்தாள் என் மனைவி அனு. நான் ஒரு பெர்மூடாஸ் மட்டுமே அணிந்திருந்தேன். வெற்றுடம்புடன் இருந்தேன். அனு இது போன்ற முன்னிரவு நேரங்களில் சாதாரணமாக நைட் டிரஸ் எனப்படும் பைஜாமா மற்றும் தொளதொள நீள டாப்ஸ் அணியும் வழக்கம். (ஆனால் அதெல்லாம் நாங்கள் படுக்கையில் விழுகின்ற வரையில் தான். அதன் பின்னர் ஆடைகள் எல்லாம் எங்கே பறந்து போகும் என்று கணிக்கவே இயலாது; அப்படிப்பட்ட வெறியாட்டம் நடக்கும்). இன்றும் அதே போன்ற நீள தொளதொள டாப்ஸ் அணிந்திருந்தாள். ஆனால் ஏனோ தெரியவில்லை, பைஜாமா அணியவில்லை. டாப்ஸ¤ம் குண்டிக்கு மேலே ஏறிக்கொள்ள, அப்படியே வழுவழுப்பான தொடைகளை என் தொடைகள் மீது தடவிக்கொண்டு அமர்ந்தாள்.
“விக்கி என்ன எழுதியிருக்கார்?” என்று கேட்டபடி மெயிலைப் படித்தாள். நாங்கள் இருவரும் படித்தோம்.
“வாவ்… சம்மர் லீவுக்கு அவங்க ரெண்டு பேரும் வர்ராங்களா?” அனுவின் பெரிய கண்கள் மேலும் விரிவடைந்தன. விக்கியின் மெயிலின் சுருக்கமான தமிழாக்கம் இதோ…