இணையம் – 5

அவன் பேண்ட்டுக்குல் தன்னுடைய இரும்பு கம்பை வெளியே எடுத்தான். ஆண்ட்டி “மசாஜ் செய்தது போதும் சிவாவை நாளைக்கு வர சொல்ல்லாம்” என்று நினைத்து அவன் இருந்த திசைக்கு திறும்பினாள். அங்கு அவனுடைய இரும்பு தம்பியை கையில் பிடித்துக்கொண்டு முட்டி போட்டு நின்னுகிட்டிரிந்தான். இதை ஆண்ட்டி சற்றும் எதிர்பார்கலை. ஆண்ட்டி தரையில் உக்காந்துரிந்தா அதனால் அவனுடை கரும் இரும்பு குஞ்சு அவளுடைய உதட்டுக்கு மிக அருகில் இருந்தது. ஆண்ட்டியால் அவனுடைய பூள் மணத்தை சுவாசிக்க முடிந்தது. அவன் ஆண்ட்டியை பார்த்து சிரித்தான். ஆண்ட்டி அவனை பார்த்து முறைத்தாள்.
ஆண்ட்டி “என்ன இது சிவா?”

“இது என்னாதுனு தெரியலையா ஆண்ட்டி?”
ஆண்ட்டி கடினமான குரலில் “அது எனக்கு தெரியும். இதை ஏன் இப்ப நீ வெளியிளா கான்பிச்சுகிட்டு இருக்கே?” ஆண்ட்டியின் மனசாட்சி “ இவனையா நீ சின்ன பையன்னு நினைச்ச?”

“பேண்ட்டுக்குல் சும்மா இருக்க மாட்டுது ஆண்ட்டி அதான் வெளியிளா எடுத்து விட்டுருக்கேன்” சிவா மனதில் “ஆண்ட்டி ஏன் இப்ப படம் காட்டுர? இவ்லொ நேரம் முலைய பிசையும்போது பேசமதானெ இருந்தா? அப்பவெ சட்டைக்குல் கையவிட்டு ப்ராவில் இருந்த முலைய வெளிய எடுத்திருக்கனும்”

“நீ பன்றது எனக்கு சுத்தமா பிடிக்கலை. முதல்ல அதை எடுத்து உன் பேண்ட்டுக்குல்ல போடு” ஆண்ட்டி கோவமானக் கூரலில் கூறினாள்.
“இவ்லொ நேரம் நான் செஞ்ச மசாஜ்கு பேசமதானெ ஆண்ட்டி இருந்திங்க. இப்ப ஏன் கோவப்படுரிங்க?” அவன் தட்டையான் கூரலில் கேட்டான்.

“உன்னை அதுக்கு அனுமதிச்சதெ தப்பு. நீ தொட்டதுக்கல்லாம் நான் பேசாமருந்தா நீ இப்படிதான் பன்னுவியா? நீ பன்றது ரொம்ப தப்பு சிவா. வீட்டை விட்டு வெளியெ போ.”
“ஏன் ஆண்ட்டி கொவிச்சுகிருங்க? நான் உங்களை நல்லா கவனித்தேன்.

நான் செஞ்ச மசாஜில் நீங்க காமத்துக்கு பனிஞ்சு முனகினிங்க. கவலைபடாதிங்க ஆண்ட்டி இங்க நடக்கிரது யார்கிட்டையும் நான் சொல்லமாட்டென்” அவன் இரும்பிலான அவனுடைய குஞ்சை பேண்ட்டுக்குல் தினித்தான். அது பேண்ட்டுக்குல் போன பிறகும் டாலடித்தெ நின்றது. பேண்ட்டுகுல் இருந்தெ படம் எடுத்தது.

“சீ… நாயெ நான் உன்னை நல்லவனு நினைச்சென். நீ ரொம்ப கீழ் தரமா நடந்துக்கிர. நீ இப்ப வீட்டை விட்டு போல நான் சத்தம் போட்டு ஊரை கூட்டிடிவேன்” ஆண்ட்டி எழுந்து நின்று ஆவெசத்துடன் கூறினாள்.

“கைக்கு கிடைச்சது வாய்க்கு கிடைக்காம போச்சுனு” மனசுக்குள் குமிறிகிட்டெ சிவா ஆண்ட்டி வீட்டை விட்டு வெளியெறினான்.
அவன் போனப் பிறகு ஆண்ட்டி தன்னுடைய பேண்ட்டிஷ் ஈரமா இருப்பதை உணர்ந்தாள்.
“ஆண்ட்டி…. ஆண்ட்டி….” ஜீவா அவளை கூப்பிட்டான். அவள் இறந்த காலத்தில் இருந்து நிகழ்காலத்துக்கு வந்தாள்.
“என்ன ஜீவா?”

“ஆண்ட்டி அதான் துணியெல்லாம் அந்த இடத்தில் இருந்து கிலியர் பன்னிட்டிங்க. அப்புறம் ஏன் அங்கயா நிக்குறிங்க கொஞ்சம் நகர்திங்கனா நான் ஏணி போட்டு அந்த டாங்க்கிய பார்ப்பேன்”
“ஓஹ்.. சொர்ரி ஜீவா.. அந்த சிவாவை பத்தி பேசனும்ல அவன் செஞ்ச காரியம் நினைவுக்கு வந்துச்சு அதான் அவனை மனசில் ஏசிக்கிட்டுருந்தேன்”

“ஆண்ட்டி நீங்க கோவம் படும் அலவுக்கு அவன் என்ன செஞ்சான்?”
“அதை விடு ஜீவா.. நான் அதை ஒரு கெட்ட கனவா நினைச்சு மறந்துடுரென். அதை பத்தி பேச வேண்டாம்.”
“அவன் அப்படி என்ன பன்னான்?” ஜீவா மனதுக்குல் கேள்வி கேட்டு கொண்டான்.
ஆண்ட்டி அவள் நின்று கொண்டிருந்த இடத்தில் இருந்து நகர்ந்தாள். ஜீவா பாத்திரூம்குல் நுழைந்தான். ஏணியை விரித்து போட்டான்.
“ஆண்ட்டி ஏணி கொஞ்சம் ஆடுரா மதிரி இருக்கு. கிழெ பிடிச்சுகிரிங்கல”
“நொ ப்ரொப்லெம் ஜீவா.”