இதயப் பூவும் இளமை வண்டும்

ச்சே நீயெல்லாம் ஒரு மனுஷன் என வெறுப்போடு கத்திவிட்டு அதற்குமேல் அங்கு நிற்க முடியாமல் வேகமாக வெளியே போனான்

ராமு என் இனிய நண்பனே கூடவே இருந்து குளிபறித்தவனே இப்படி ஒரு காரியத்தைச் செய்ய.. எப்படியடா மனசு வந்தது உனக்கு

சசியும் வானத்தைப் பார்த்தான் வளர்பிறை நிலா இன்னும் இரு தினங்களில் பௌர்ணமி ஆகிவிடும் அவ்வப்போது அந்த நிலவை மேகம் மறைத்துக் கொண்டிருந்தது

புவியாழினி அப்போதுதான் கண்ணாடி முன்னால் உட்கார்ந்திருக்க வேண்டும் தலைவாரிப் பிண்ணலிட்டிருந்தாள் அதில் அழகாகப் பூ வைத்திருந்தாள்

அவள் கை அவனது பாலுறுப்பு.. அதன் அடிப்பகுதி எல்லாம் தடவிக்கொண்டிருந்தது அந்த இன்பச் சுகத்தில் சசி மெய் மறந்து கிடந்தான்

இருவருக்கும் உடலுறவு தேவையாகஇருந்தது சசி ஜட்டியை இறக்கிக்கொண்டு அவள் தொடைகளின் மத்தியில் கவிழ்ந்தான் பெண்மைப்பிளவுக்குள் ஆண்மையை இறக்கினான்

என்னது இவ்ளோ நேரத்துல கடைக்கா என்று குரல் கேட்டு பக்கத்தில் இருந்த ஜன்னலைப் பார்த்தான் அண்ணாச்சியம்மா புன்னகைத்தாள்

புவி நல்ல மூடில்தான் இருந்தாள் எல்லோரின் முன்னிலையிலும் சசி கொடுத்த கிப்ட் பார்சலைப் பிரித்தாள் நசீமா பிரித்த அவள் முகம் பிரகாசித்தது