சித்தியும், அம்மாவும், நானும்

இருவரும் மீண்டும் ஒருமுறை ஜலக்கிரீடை நடத்திவிட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பினோம்.

அன்று இரவு நான் வழக்கம் போல் சீக்கிரம் படுத்துவிட்டேன். சித்தியும் அம்மாவும் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். நான் அவர்கள் பேசுவதைக் கேட்டுக் கொண்டு அசந்து தூங்குவது போல் நடித்தேன்.

“அக்கா நேத்து ராத்திரி நம்ம ப்ளான் வொர்க்கவுட் ஆயிடுச்சு. என்னத்தான் ஒத்ததா அவன் நினச்சிக்கிட்டு இருக்கான்,” என்றாள் சித்தி ரகஷிய குரலில்.

“அவனுக்கு ஏதாவது சந்தேகம் வந்ததா?”

“இல்லக்கா அவன் பேசுனதப் பார்த்தா அவனுக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லேன்னுதான் தோணுது. உனக்கு விருப்பம் தானே. அப்புறம் ஏன் என்னைப் போல நடிக்கனும்.”

“இல்லேடி எனக்கு என்னவோ போல இருக்கு. என்னப் பத்தி அப்புறம் அவன் என்ன நினைப்பான்?”

“அவனுக்கு என்ன தெரியாம போகப் போதா? என்னைக்காவது ஒரு நாள் அவனுக்கு தெரியத்தான் போகுது.”

“அவனுக்கு தெரியிறப்போ தெரியட்டும்டி. அதுவரைக்கும் நீ எதுவும் சொல்லிடாதே ப்ளீஸ்.”

சரியென்றபடி சித்தி தன் நைட்டியை கழட்டிக் கொடுக்க அம்மா அதை அணிந்து கொண்டாள். சித்தி அம்மாவின் சேலையை வாங்கி உடுத்திக் கொண்டாள்.

நான் சிறிது நேரம் ஆகட்டும் என காத்திருந்தேன். சித்தப்பாவின் ரூம் கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. நான் கண்களை மூடி தூங்குவது போல் நடித்தேன். இருட்டில் சித்தப்பா கூர்ந்து நோக்கினார். சித்தி சேலையில் படுத்திருப்பதைக் கண்டு அவள் அம்மா என்று எண்ணி சித்தியின் அருகில் பின் பக்கம் அமர்ந்தார். அவர் கையை மெதுவாக சித்தியின் இடுப்பை நோக்கி கொண்டு சென்றார். அம்மா என்று எண்ணி சித்தியை தொடப் போகிறாரே. ஐய்யய்யோ! சித்தப்பாவுடன் அம்மாவுக்கு தொடர்பு இருப்பது சித்திக்கு தெரிந்துவிட்டால்…..வேறு வினையே வேண்டாம். அம்மாவுக்கும் சித்திக்கும் உள்ள உறவு கெடும். அம்மாவைப் பற்றி சித்தி என்ன நினைப்பாள்? தன்னை ஏமாற்றிவிட்டதாக எண்ணமாட்டாளா? இதை எப்படியாவது தடுக்க வேண்டும் என எண்ணி இருமல் வந்தது போல பலமாக இருமினேன். அதே நேரத்தில் அம்மாவும் தன் தொண்டையை லேசாக செருமினாள். நான் நினைத்தது போலவே சித்தப்பா பட்டென்று எழுந்து நின்றார். நான் புரண்டு படுப்பது போல் படுத்து பின்னர் எழுந்து அமர்ந்தேன்.

சித்தப்பா நிற்பதை அப்போதுதான் கவனிப்பது போல, “என்ன சித்தப்பா?,” என்றேன். சித்தப்பா மிடறு விழுங்கியபடி, “ஒன்னும் இல்லேடா, தண்ணி குடிக்க வந்தேன்,” என்றார். “அப்படியே எனக்கும் ஒரு கிளாஸ் ப்ளீஸ்,” என நான் கேட்க அவர் கிச்சனுக்குள் மறைந்தார்.

இவ்வளவு நடந்தும் சித்தி சிறிதும் முழிக்கவில்லை. நன்றாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால் அம்மாவோ தூக்கம் வராமல் தூங்குவது போல் நடிப்பது புரிந்தது.

அதற்கு மேல் அன்றிரவு எதுவும் நடக்கவில்லை. காலையில் நான் எழுந்த போது சித்தி குளிக்க புறப்பட ஆயத்தமாகியிருந்தாள். சித்தப்பா ரூமில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தார். நானும் சித்தியுடன் கிளம்பினேன். இரவு முழுவதும் சரியாக தூங்காததால் தலையை வலித்தது. “சித்தி ஏண்டா ஒரு மாதிரி இருக்கிறாய்,” என கேட்டபோது, “தலையை வலிக்கிறது,” சித்தி என கூறினேன்.
“அப்புறம் ஏண்டா குளிக்க வர்றே. தலைவலி இன்னும் அதிகமாயிடும். வீட்டுக்கு போய் தூங்கி ரெஸ்ட் எடு சரியாயிடும்,” என்றாள். சித்தி கூறியதும் சரியெனப்படவே நானும் பாதிவழியிலேயே வீட்டுக்கு திரும்பினேன்.

வீட்டுக்கு அருகில் வந்ததும் அம்மாவும், சித்தப்பாவும் வீட்டில் தனியே இருப்பது ஞாபகத்திற்கு வந்தது. சும்மாவே சித்தப்பா அம்மாவை தடவிக் கொண்டிருக்கிறார். யாரும் இல்லாத வேலையில் இப்போது என்ன செய்து கொண்டிருப்பார் என நினைத்துப் பார்த்தேன். என் குஞ்சு சிலிர்த்துக் கொண்டு எழுந்தது. இது கிராமம் ஆதலால் பெரும்பாலும் வீட்டின் மெயின் வாயிலை அடைக்க மாட்டார்கள். நான் நினைத்தது போலவே வாசல் லேசாக சத்தப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அடைக்கப்படவில்லை. பார்ப்பவர்களுக்கு காற்றில் அடைத்துக் கொண்டது போல தோன்றும். கதவை திறந்து மெதுவாக பூனை போல நுழைந்தேன். கிச்சனில் இருந்து பேச்சுக் குரல் கேட்டது.

கிச்சன் வாசல் ஓரமாக நின்று மெதுவாக எட்டிப் பார்த்தேன். அம்மா எனக்கு முதுகை காட்டியவாறு ஸ்டவ்வின் முன் நின்று கொண்டிருந்தாள். சித்தப்பா அப்போதுதான் எழுந்து வந்திருப்பார் போலும். அம்மாவின் பின்னால் நின்று கொண்டு அம்மாவை தன் கைகளால் வளைத்துப் பிடித்திருந்தார்.

“அண்ணி நேத்து ராத்திரி உங்களை என் ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போகலாம்னு வந்தேன். பிரபு முழிச்சுக்கிட்டான். அதனாலே திரும்பிப் போயிட்டேன்.”

“உனக்கு ரொம்ப தைரியம் தான். மாலதி இடையிலே முழிச்சுக்கிட்டான்ன என்ன பண்ணுவே?”

“நேத்து அவளுக்கு தூக்க மாத்திரை கொடுத்திருந்தேன் அண்ணி. அதனாலே அவ முழிக்கிறதுக்கு சான்ஸே இல்லை.”

“அடப்பாவி! இந்த மாதிரி வேலையெல்லாம் பண்ணுறியா?”

“என் அருமை அண்ணியை வேலையெடுக்க இந்த வேலைகூட பண்ணலேன்னா எப்படி?” என்றவாறே அம்மாவின் காதைக் கடித்தார்.

“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…ஆஆஆஆ…சும்மா இருப்பா…பாரு பால் பொங்கிடப் போகுது. உனக்கு முதல்லே பாலைக் கொடுத்திடறேன்.”

“எனக்கு அந்த பால் வேண்டாம். ஃப்ரெஸ்ஸா மடியிலேருந்தே குடிக்கனும்,” என்றவாறே அம்மாவின் முலைகளில் கையை வைத்தார்.

“ஸ்ஸ்ஸ்..இப்ப வேண்டாம்பா…வாசக் கதவெல்லாம் திறந்துகிடக்குது…யாராவது வந்துடப் போறாங்க.”

சித்தப்பா அம்மா சொல்வதை சட்டை செய்யாமால் அம்மாவின் பிளவுஸ் ஹூக்குகளை கழட்ட தொடங்கினார்.

“வாவ்…பிரா போடலியா..ஒரு வேலை மிச்சம்.”

“கொஞ்சம் பாலை கலக்க விடுப்பா….” அதே நேரத்தில் அம்மாவின் ஜாக்கெட்டை முன்பக்கம் விலக்கிய சித்தப்பா அவள்முலை ஒன்றில் வாயை வைக்க, அம்மா, “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….ஆஆஆஆஆ,” வென்று கூறி தன் உதடுகளைக் கடித்தாள்.

“அண்ணி ரூமுக்கு போகலாமா?” என சித்தப்பா அம்மாவின் காதில் கிசுகிசுக்க அம்மா மெல்லிய குரலில் “ம்ம்ம்ம்……” என்றாள்.

சித்தப்பா அம்மாவை அணைத்தவாறே அவளை திருப்பி நடத்த அம்மா சித்தப்பாவை நோக்கி திரும்பி அவர் உதடுகளில் தன் உதட்டை கவ்வியவாறு வாசலை நோக்கி நடக்க ஆரம்பிக்க எனக்கு பக்கென்றது. எங்கு சென்று ஒளிந்து கொள்வது என்று புரியாமல் வாசலை நோக்கி விரைந்தேன். போகும் வழியில் இருந்த சொம்பு ஒன்று என் காலில் பட்டு தடதடவென சத்தமிட்டவாறு உருண்டோடியது. சித்தப்பா சுதாரித்திருக்க வேண்டும். அவர் கிச்சனில் இருந்து வெளியே வந்து என்னைப் பார்த்தார். நான் அப்போதுதான் உள்ளே நுழைவது போல் நின்று கொண்டிருந்தேன்.

“நீ எப்படா வந்தே?”

“இப்பதான் சித்தப்பா. ஒரே தலைவலி அதுதான் சித்தி என்னை வீட்டுக்கு போக சொல்லிட்டாங்க.”

“சரி சரி வேண்ணா என் ரூம்முலே போய் படுத்து ரெஸ்ட் எடு. சரியாயிடும்.” என்று கூறி கிச்சனை திரும்பி திரும்பி பார்த்தபடியே நகர்ந்தார்.

“ம்ம்ம்…” என்றவாறு சித்தப்பாவின் ரூமை நோக்கி நடந்தேன். போகும் வழியில் கிச்சனில் திரும்பி அம்மாவைப் பார்த்தேன். அவள் எனக்கு பின்புறத்தைக் காட்டிகொண்டு தன் பிளவுஸை சரி செய்து கொண்டிருந்தாள்.

சித்தப்பாவின் படுக்கையில் நான் படுத்திருக்க சிறிது நேரத்தில் அம்மா அங்கு வந்தாள்.

“என்னடா செல்லம்…ரொம்ப வலிக்குதா என்றவாறே என் தலையைப் பிடித்தாள். அவள் கையை தூக்கிய போது இடைவெளியில் அவளுடைய ஜாக்கெட் தெரிந்தது. அவசரத்தில் மேல் ஹூக்கும் கீழ் ஹூக்கும் மட்டும் மாட்டியிருந்ததால் அதற்கு இடையில் அவள் முலைகள் இரண்டும் உப்பி வெளியே வந்திருந்தது.

பாவம் அம்மா. நான் இடையில் வந்து காரியத்தைக் கெடுத்துவிட்டேன். நான் வராவிட்டால் இன்னேரம் சித்தப்பாவிடம் சுகத்தை அனுபவித்திருப்பாள் என எண்ணிக் கொண்டே அம்மாவின் மஸாஜ் தந்த சுகத்தில் கண்ணயர்ந்தேன். அம்மா குனிந்து என் நெற்றியில் முத்தமிட்டது லேசாக தெரிந்தது. அதே நேரத்தில் அவள் முலை என் முகத்தில் லேசாக அழுந்த நான் நிம்மதியாக உறங்கினேன்.
*****

மதியம் வரும் போது சித்தப்பா மூன்று பேருக்கு மட்டும் மாலை காட்சி சினிமாவுக்கு செல்ல டிக்கெட் எடுத்து வந்திருந்தார். மூன்று டிக்கெட் மட்டுமே கிடைத்ததாகவும், தான் அந்த படத்தைப் பார்த்துவிட்டதால் தான் வரவில்லை எனவும் கூறிக் கொண்டே அம்மாவைப் பார்த்து கண்ணை சிமிட்டினார். அம்மாவும் ஏதோ புரிந்து கொண்டது போல் தலையை ஆட்டினாள்.

சித்தப்பா தான் வெளியே செல்வதாகவும் இரவு எட்டு மணிக்கு மேல் தான் வருவேன் எனவும், சாவியை ஜன்னலில் வைத்துவிட்டு செல்லும்படியும் கூறிவிட்டு சென்றார். மாலை 5மணி இருக்கும் நானும் சித்தியும் சினிமாவுக்கு செல்வதற்கு தயாராகிக் கொண்டிருந்தோம். அம்மா சுருண்டு படுத்திருந்தாள். சித்தி கவலையுடன் அவளிடம் சென்று “அக்கா என்ன செய்கிறது,” என வினவினாள்.