கனடாவில் இருந்து அசோக் – 2

Tamil Sex Stories – “வாங்க அசோக்… ரிலாக்ஸ். உக்காருங்க.” ஹாலிலிருந்த விலைமதிப்புள்ள சோஃபாவைக் காட்டினாள். எளிமையாக ஆனால் tastefulஆன வீடு.

“தாங்க்ஸ் சித்ரா.” அமர்ந்தேன்.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : SOWMIYA

“சாந்தீஈ….” என்று உள்ளே நோக்கிக் குரல் கொடுத்தாள்.

“இதோ வர்ரேன்கா..” என்ற மெல்லிய குரல் எங்கிருந்தோ கேட்டது. யாரது சாந்தி? என்று நினைப்பதற்குள் ஒரு டீனேஜ் பெண் ஓடோ டி வந்தாள். ம்ம்ம்ம்.. என்னதான் சாப்பிடுகின்றார்களோ… எங்கிருந்து தான் இப்படி வாளிப்போ? சாந்தி என்பவள் வேலைக்காரியாக இருக்கவேண்டும். சாதாரண பருத்திப் பாவாடை-தாவணி அணிந்திருந்தாள். ஆனால் பளிச்சோ பளிச்!!. முகத்தில் அத்தனை வெளிச்சம்!! கண்களில் அத்தனை ஆர்வம்!! உடம்பில் அத்தனை வாளிப்பு!! பதினெட்டு வயது பருவச்சிட்டாக இருப்பாளோ?? இருக்கலாம். தளதளவென்று தக்காளிப்பழம் போன்ற நிறம்; சிவந்த கன்னங்கள்; மதர்ப்பான உடல்வாகு. தாவணி முனையில் கையைத் துடைத்தபடி வந்தாள்.

“அக்கா..” தயங்கியபடி நின்றாள். யாரோ புதிதாக வந்திருக்கின்றார்களே என்று ஒரு முறை என்னைப் பார்த்தாள். முகத்தில் லேசான கேள்விக்குறி. இருந்தாலும் எஜமானியை ஒன்றும் கேட்க இயலாதே!

“சார் வந்து அசோக் ஐயா. நம்ம ஐயாவோட பழைய காலத்து ஃப்ரெண்ட். வெளிநாட்டுல இருந்து வந்திருக்கார்.”

“வணக்கம்யா.” என்னை பார்த்து கும்பிடு போட்டாள். பணத்தை அளிக்காவிட்டாலும், ஆண்டவன் தேவைக்கு அதிகமான வாளிப்பை அளித்திருந்தார். ரவிக்கையையும் தாவணியையும் தள்ளிக்கொண்டு குலை தள்ளும் முலைகள். இடுப்பு இடைவெளியில் வழுவழுப்பு. அவசரமாக ஓடி வந்ததில் பாவாடை சற்று நெகிழ்ந்து வட்ட வடிவ தொப்புள் லேசாக எட்டிப்பார்த்ததை சாந்தி உணரவில்லை போல. திவ்யமாக இருந்தது.

“நல்லா சூடா ஸ்டிராங்கா ஃபில்டர் காஃபி ரெண்டு கப் கொண்டுவா.”

“சரிக்கா.” வேகமாக ஓடிப்போனாள். வேகமாக அசையும் பின்புறங்கள் மட்டும் தான் எனக்குத் தெரிந்தன. மார்பகங்கள் குலுங்கினவா இல்லையா என்று தெரியவில்லை.

“ரொம்ப நல்ல பொண்ணு. கெட்டிக்காரி. தூரத்து சொந்தம். ஏழ்மைக் குடும்பம். கிராமத்துல இருந்து கூட்டிகிட்டு வந்து இங்க வச்சிருக்கேன். வயசென்னவோ எய்டீன் தான். ஆனா வீட்டு நிர்வாகம் ஃபுல்லா அவ தான் பாத்துப்பா. குட் கேர்ள் சாந்தி.” என்று விளக்கமளித்தாள் சித்ரா. நான் நினைத்தது சரிதான். “பதினெட்டு வயது, இளம் மொட்டு மனது, ஏங்குது பாய் போட…” என்று பாடத் தோன்றியது. பாய் போட்டு சாந்தியை படுக்க வைக்கலாமா? என் மனம் ஏங்கியது. ம்ம்ம்.. பார்க்கலாம்.

“நீங்க இங்க தங்குற வரைக்கும் எது வேணும்னாலும் சாந்தி கிட்டே கேட்டுக்கலாம். ஷி வில் அரேஞ்ச் எவரிதிங். நல்லா கவனிப்பா.” சித்ரா மேலும் விளக்கமளித்தாள். எனக்கு இப்போது வேண்டியதெல்லாம் ஒரே ஒரு “கவனிப்பு” மட்டுமே. சித்ராவும் சாந்தியும் சேர்ந்து என்னை ஒரு மாதிரி செய்துவிட்டார்கள். என் சுண்ணிக்கு இப்போது அவசரமாக நுழைய ஒரு பொந்து தேவை. இருவரில் யார்…. ம்…ச்சீச்சீஇ… என்ன ஆயிற்று என் மனதிற்கு? பாவம் என் தோழன். எவ்வளவு நம்பிக்கையாக இருந்திருந்தால் அவன் ஊரில் இல்லாதபோது தன் மனைவியையே விமான நிலையத்திற்கு அனுப்பி என்னை வரவேற்க வைத்திருப்பான்? என் மனதில் தோன்றுவது துரோக எண்ணம் அல்லவா?

“ஐயா… எடுத்துக்கோங்கய்யா.” நிமிர்ந்தேன். நான் நிமிர்ந்தேன் – ஆனால் சாந்தி என் முன்னால் குனிந்துகொண்டிருந்தாள். அவள் கைகளில் ஒரு தட்டில் இரண்டு கோப்பை காஃபி, மற்றும் ஒரு தட்டில் பிஸ்கட்டுகள். தாவணி சரியாக மூடியிருந்தாலும், மெல்லிய துணியின் ஊடே இரு முயல்குட்டிகள் இடையே ஓடும் பள்ளத்தாக்கு லேசாகத் தெரிந்தது. ப்ரா அணிந்திருக்கின்றாளா? தெரியவில்லை. சிறு வயது தானே. ப்ரா இல்லாவிட்டாலும் கொஞ்சம் கூட தொய்யாது. கிண்ணென்று இருக்கின்றன. ப்ராவைப் பற்றித் தெரியவில்லை. காஃபியை எடுத்துக்கொண்டேன். சாந்தி நிமிர்ந்தாள். இன்னும் தொப்புள் தரிசனத்தைச் சரி செய்யவில்லை. புடவை அணிந்த பெண்ணின் தொப்புளை விட தாவணி அணிந்த டீனேஜ் பெண்ணின் தொப்புளுக்கு கவர்ச்சி அதிகம்.

“தாங்க்ஸ் சாந்தி.” என்றேன் – அவள் தந்த தரிசனத்திற்காக.

“சே.. இது என்னங்கையா.. என்னோட கடமை.” சாந்தி விடையளித்தது காஃபிக்காக. தொப்புள் தரிசனம், க்ளீவேஜ் தரிசனம் எல்லாம் சாந்தியின் கடமையாக இருக்க முடியாது.

கூர்க்கா என்னுடைய பெட்டிகளை சுமந்து உள்ளே வந்தான். “சாரோட லக்கேஜ் எல்லாம் முதல் ரூம்ல வச்சிரு பகதூர். அப்பிடியே ஏஸி போட்டு வச்சிரு. சார் வருவார்.” என்று உத்திரவிட்டாள் சித்ரா. அவன் எடுத்துச் சென்றுவிட்டான்.

நான் பேசியது வெகு சில வார்த்தைகள் மட்டுமே. சித்ரா சளசளவென்று பேசினாள். ஆனால் அதே நேரம் நாகரீகமாகப் பேசினாள். பிஸ்கட் கொறித்து, காஃபி அருந்தி முடித்தோம்.

“ஓக்கே.. அசோக்.. கம்ஃபர்டபிளா இருங்க. நல்லா தூங்குங்க. ஏதாவது வேணும்னா உள்ளே இருக்குற ஃபோன் எடுத்து 31 போடுங்க. சாந்தி உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணுவா. டைம் ஒரு மாதிரி இருக்கறதுனாலே ப்ரேக்ஃபாஸ்டுக்குப் பதில் ஒரேடியா 11 மணிக்கு லஞ்ச் வச்சிக்கலாம்னு ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கேன். நீங்க ரெஸ்ட் எடுத்து குளிச்சி முடிச்சி வாங்க.” என் அறையைக் காட்டினாள்.

“தாங்க்ஸ் சித்ரா.” என்றபடி என் அறைக்குள் நுழைந்தேன்.

ஓரளவிற்குப் பெரிய படுக்கையறை. அமர்க்களமாகப் பெரிய கட்டில்/மெத்தை. ஏஸியின் மெல்லிய ஜில்லிப்பு. என் ஆடைகளைக் களைந்தேன். ஜட்டியுடன் பாத்ரூம் போய், காலைக் கடன்களை முடித்தேன். மீண்டும் அறை வந்து மெத்தையில் படுத்துக்கொண்டு மெதுவாக என் ஜட்டி மீது கை வைத்தேன். அன்று காலை நடந்தவைகளை அசை போட்டேன்… ம்ம்.. சித்ரா, சாந்தி.. இரண்டு அழகுப் பதுமைகள். இரண்டு வேறு விதமான பெண்கள்…..ம்ம்ம்.. மெதுவாக ஜட்டியுடன் சேர்த்துத் தடவினேன். சித்ராவை நினைத்தாலே அவளது செப்பு வாய் நினைவிற்கு வந்தது. மீண்டும் சிவாவின் தடியான பூள். சிவாவை சித்ரா ஊம்ப நான் அதைப் புகைப்படம் எடுத்தால்?? ஹா… சித்ராவின் உதடுகள் கிழிந்துவிடுமோ? கஷ்டப்பட்டு வாய் விரித்து சிவாவின் சுண்ணியை வாயில் வாங்கி, கன்னங்களை இழுத்து காற்று வாங்கி தன் வாய்க்குள் கணவனின் சுண்ணியை இழுக்கும் காட்சி என் மனக்கண்களில் விரிந்தது. ஆஹா.. சித்ராவின் ஆடைகள்? ம்ம்ம்.. மிஸ்ஸிங்… கொழுகொழுத்த முலைகள்; குண்டு குண்டிகள்… ம்ம்ம்… அவள் பின்னால் சாந்தி நிற்கின்றாள். தன் தாவணியை உருவுகின்றாள்… ஆஹா.. என்ன காட்சி. நினைத்துக்கொண்டே என் சுண்ணியைத் தடவினேன். ஜட்டிக்குள் கை விட்டு உருவினேன்… ம்ம்ம்..

தூக்கம் என்னைத் தழுவியது. சுண்ணியைக் கையில் பிடித்துக்கொண்டே உறங்கிப் போனேன்.

———————
சட்டென்று கண் விழித்தேன்… எங்கே இருக்கின்றேன்? ஆ… சிவாவின் வீட்டில்.. ம்ம்ம். சரி… சித்ரா.. ஆம்.. சித்ரா தான் என்னை இந்த அறையில் இருக்கச் சொன்னாள். எழுந்து அமர்ந்தேன். .. ச்சே.. என்ன இது. என் ஜட்டியிலிருந்து சுண்ணி வெளியே நீட்டியபடி இருக்க, நான் அதை கெட்டியாகப் பற்றிக்கொண்டே தூங்கியிருக்கின்றேன்.. ச்சே… என்ன பழக்கம் இது. எல்லாம் சித்ராவின் நினைப்பால் வந்த வினை. பாழாய்ப் போன காம எண்ணங்கள். ஜட்டியை இழுத்து சுண்ணியை மூடினேன். ஆனால் சித்ராவைப் பற்றி ஒரு விநாடி நினைத்ததுமே என் தம்பி எழத் தொடங்கிவிட்டான்…. ராஸ்கல்.. என் நண்பனோட மனைவி பற்றி அப்படியெல்லாம் நினைக்காதேடா.. என்று என் சுண்ணியைத் திட்டினேன். ஆனால் அவன் கேட்கும் மூடில் இல்லை.

எழுந்தேன்.. மணி பத்தரை. 11 மணிக்கு உணவு என்று சித்ரா கூறினாளே? வயிறு நமநமவென்று உள்ளது. லேசான பசி. சரி.. சீக்கிரம் குளித்துவிட்டு உணவருந்தப் போகலாம். வேகமாக என் பெட்டியைத் திறந்து டாய்லெட் கிட்டை எடுத்தேன். என் படுக்கையருகே இருந்த மேஜை மீது, ஹோட்டலில் இருப்பது போல் தயாராக பளீரென்று சலவை செய்த வெண்மையான பூந்துவாலை மடித்து வைத்திருந்தது. குளியலறைக்கு உள்ளே சென்றேன். ஜட்டியைக் கழற்றினேன். அங்கிருந்த புத்தம் புது Surf-Excel Bar soapஇன் கவரை உரித்து எடுத்து ஜட்டிக்கு சோப் போட்டு ஊறவைத்தேன். மற்ற ஆடைகளை சாந்தியிடம் தந்து துவைக்கச் சொல்லலாம். ஆனால் ஜட்டியை… நோ.. நோ.. நானே செய்வது தான் சரி.